نوروز را با همبستگی در همه‌عرصه های زندگی و برای رفع انواع تبعیض و نابرابری آغاز کنیم و همه‌ی آرمان های انسانی پاس بداریم. برای رهایی از هر گونه استبداد و دیکتاتوری دست در دست هم با اعمال اراده جمعی در کلیه شئونات زندگی شعار “زن، زندگی، آزادی” را غنا بخشیم تا رهاورد آن جز آزادی، عدالت و برابری نباشد.

 

---

 

پیام نوروزی راهکار سوسیالیستی به همه مردم آزادی‌خواه و عدالت‌جوی ایران!

نوروز می آید!

سال ۱۴۰۲ گرچه سال آرامش ناشی از سرکوب پس از طوفان خشم و خروش جنبش زن، زندگی، آزادی بود. گرچه سال تاوان دهی آزادیخواهی زنان و مردان برای زندگی فارغ از انواع تبعیض بود؛ اما بی هیچ تردیدی دستاوردهای این جنبش پایه‌ای استوار برای گذار به شرایط اعتلایی و خیزش دیگر و بزرگ‌تری خواهد بود!

سال 1402 را در شرایطی پشت سر می‌گذاریم که به رغم کاهش مبارزات میدانی نسبت به سال پبش از خود، مبارزات وسیع‌ترین جمعیت کشور از گروه های صنفی متفاوت کارگران و زحمتکشان به ویژه معلمان و کارگران صنایع،  زنان، دانشجویان، بازنشستگان، وکلای شرافتمند مردم‌گرا، نویسندگان، ورزشکاران و هنرمندان مردمی و همچنین اقوام و ملیت‌های مختلف از بلوچستان تا آذزبایجان از کردستان تا تهران از خوزستان تا گیلان و مازندران و در جای جای ایران؛ در قالب تحریم انتخابات مجالس شورای اسلامی و خبرگان، بی سابقه‌ترین و بزرگترین “نه” را به نظام جمهوری اسلامی دادند. شکل بی سابقه‌رقابت تنگاتنگ آرای باطله با آرای نمایندگان چشمگیر بود.

سالی را پشت سر می‌گذاریم که ویژگی برجسته آن شفافیت مواضع  در بین اپوزیسیون مردمی با سایر اپوزیسیون های تقلبی و جعلی مانند طیف محور مقاومتی ها، “ضدامپریالیست”های طرفدار دیکتاتوری ولایت فقیه و اصلاح طلبان مماشات طلب و از سوی دیگر اپوزبسیون دست راستی سلطنت طلبان بودیم!

اپوریسیون به ظاهر چپ ضدامپریالیست ته‌مانده‌ی اعتبار سیاسی خود را در دفاع و دعوت مردم به انتخابات چوب حراج زدند و جریان راست افراطی هم ماهیت دیکتاتور مآبی خود را در تشبث به غرب و گدایی حمایت تا حد دعوت به تدارک هجوم نظامی به ایران بااسم رمز «زدن سر مار» با شکست حقیرانه ای مواجه گردیدند . تدارک منشور راستگرایان دوری نپایید و تمایل به انحصار قدرت در عین بی‌قدرتی این جمع را متلاشی کرد.

سالی را پشت سر می‌گذاریم  که مبارزات و اعتصابات کارگری چون مبارزات کارگران فولاد جلوه ای قدرتمندانه و با شکوه را یادآور شد. گرچه این مبارزات هنوز از نیل به سازمانیابی طبقه کارگر فاصله دارد و رسیدن به این مرحله از رشد و تعالی، آگاهی طبقاتی بیشتری را طلب می‌کند؛ اما حضور وسیع کارگران اعتصابی بیانگر وجود این استعداد بالقوه در طبقه کارگر ایران است.

سالی را پشت سر می گذاریم که جنبش فرهنگیان همراه با سازمان صنفی سراسری خود امروز از سازمان‌یافته‌ترین بخش‌های طبقه‌ی کارگر ایران است و علیرغم پیگردها، بازداشت ‌ها و محاکمات ناعادلانه، مبارزات آنها ژرفای بیشتری پیدا کرده است.

سال ۱۴۰۲ در شرایطی رو به پایان است که زندان‌ و زندانبان‌ِ جمهوری اسلامی سرشار از اعتراضات همبسته و مستمر زندانیان زن، به ستوه درآمده است. سالی که موج مخالفت با اعدام از درون زندان ها برآمده است.

سالی را به پایان می بریم که در نظام جمهوری اسلامی فساد بیداد می‌کند. از اختلاس دبش تا فساد آشکار شده در خانواده‌ی معاون قوه قضاییه و همچنین فساد خانوادگی امام جمعه تهران با “جعل امضا”اش که احتمالا توسط سربازان گمنام ولایت صورت‌گرفته است، ته‌مانده‌ی آبروی روحانیت را حتی در بین پیروانشان هم برباد‌ داده‌ است و سالی که کارگران در سایه‌ی دولت جنایتکار و وزرای سپاهی اش ریاضت کشی را در سابه تورم ۴۰ درصدی و افرایش مستمر آن بیش از پیش تجربه کردند و امروز درست در ساعات پایانی سال کارگران میز مذاکره برای تعیین حداقل دستمزد را ترک کردند تا کارگران زیر بار مصوبه ای که با رای کارفرمایان و دولت تصویب شد، نروند!

دانشگاه های کشور نیز در این پایان سال بدترین جو پلیسی را تجربه کردند و دهها دانشجو یا به زندان افتاده‌اند و یا تعلیق شده اند.

اما از همه‌ی این موارد که بگذریم در این سال پوشش آزاد بزرگترین دستاورد جنبش زن، زندگی، آزادی خود را به تمامی تثبیت کرد و بسیج همه‌ی امکانات و ارگان ها و نهادهای رژیم وتصویب و اجرای همه قوانین ارتجاعی بازدارنده موفق نشد تا این دستاورد را حتی برای یک روز مهار کند.

نوروز می آید و چه خوش است آمدن روز نو و سال نو که بشارت تعییر و دگرگونی های بنیادین را به همراه داشته باشد.

نوروز را همراه با تحول طبیعت را از دیر باز مردم این کهن دیار خلق کرده اند؛ چرا که باور به نوشدن زندگی و اندیشه و عمل انسان را پی‌جو بوده اند و در این تحول طبیعت، شادی و سرزندگی را جستجو می‌کرده‌اند. این‌تغییر را خود رقم زده اند همچنان که ما میراث داران این سنت ترقی‌خواهانه باید ضمن پاسداشت آن به ابزار و ملزومات این تغییر و نو شدن و پاک کردن جلوه‌ها، نمادهای کهنه ستایی و کهنه پرستی نقطه پایان گذاریم.

نوروز را با همبستگی در همه‌عرصه های زندگی و برای رفع انواع تبعیض و نابرابری آغاز کنیم و همه‌ی آرمان های انسانی پاس بداریم. برای رهایی از هر گونه استبداد و دیکتاتوری دست در دست هم با اعمال اراده جمعی در کلیه شئونات زندگی شعار “زن، زندگی، آزادی” را غنا بخشیم تا رهاورد آن جز آزادی، عدالت و برابری نباشد.

نوروز مبارک باد
۲۹ اسفند ۱۴۰۲