آمریکا همانطور که بارها اعلام کرده به دنبال تغییر رفتار ایران است و هیچ علاقه ای به تغییر رژیم ندارد. حقیقتا هم نگاهی به حجم مبادلات تسلیحاتی ای که آمریکا با کشورهای عربی همسایه ی ایران (به ویژه عربستان) به میانجی «خطری به نام ایران» بهراه انداخته است، گویای نگریستن آمریکا به وجود جمهوری اسلامی در منطقه به عنوان یک «نعمت» است.
برای ترامپ خروج از برجام آغازی بود برای اگر نه احیای حضور آمریکا در خاورمیانه، اما دستکم کاستن از به اصطلاح «عُمق استراتژیک» ایران و روسیه. در این میان چین هم با مقوله ی «بسته شدن تعرفه های تجاری سنگین بر کالاهای صادراتی»اش در کنار ایران و روسیه قرار گرفت. ادامه مطلب را بخوانید »
اخیرا حزب کارگزاران سازندگی -این نمونه نماترین حزب جناح اعتدالی بورژوازی حاکم در ایران- طی بیانیه ای کوشیده است تا نارضایتی خود را از احکام سنگین صادره برای پرونده ی هفت تپه ابراز کند. وقاحت به خرج رفته در این بیانیه البته عجیب نیست، وقتی دانسته شود که «محمد قوچانی» -ژورنالیست چپ ستیز این سال های مطبوعات اصلاح طلب- عضو شورای مرکزی این حزب است و چهره هایی چون «مرعشی»، «کرباسچی»؛ «فائزه هاشمی» و «سعید لیلاز» در مرکزیت آن عضویت دارند. ادامه مطلب را بخوانید »
طی ماه‌های اخیر بیشترین محکومان در دادگاه های جمهوری اسلامی را زنان تشکیل می دهند و بیشترین تعداد از همین زنان کسانی هستند که به دفاع از کارگران در برابر تهاجمات سنگین سرمایه‌داری را آماج خود قرار داده‌اند و کسب حقوق فردی و اجتماعی خود را در راستای مبارزات اجتماعی که هم مبارزه‌ای با تبعیض جنسیتی و هم مبارزه ای طبقاتی است پی می‌گیرند و بهمین اعتبار هم بیشترین و سنگین ترین احکام از سوی نهادهای امنیتی و قضایی به قاضی دیکته شده است ادامه مطلب را بخوانید »
در بخشی از بیانیه نوشته شده: «…حکم صادره چنان آشکار و ظالمانه مرزهای معمولِ بی‌عدالتیِ چنین دادگاه‌هایی را پشت سر نهاد که در ساعت‌های آغازین اعلام آن، موج عظیم اعتراض و انزجار گروه‌های مختلف مردم را برانگیخت …». ادامه مطلب را بخوانید »
در دهه ی شصت بخش زیادی از دستگاه سرکوب با وجدان کاذب، و به خیال خود در خدمت اسلام در وفاداری به رهبری خود، به عامل آن کشتارها تبدیل شده بود و همه چیز را در لفاف انقلاب اسلامی پیچیده بود. امروز بخش اصلی دستگاه سرکوب و متحدات اداری و مالی و تجارت پلیسی و رسانه ای و نظریه سازی آن با آگاهی کامل طبقاتی در جستجوی محو فعالان آزادی خواه و برابری طلب و قدرت مردمی و کارگری است و در جستجوی خلاص شدن از روح شورشی نامیرای دهه ی شصت در امروز. ادامه مطلب را بخوانید »
اگر این دستگیری ها را کنار دستگیری های گسترده ی یک ماه گذشته از طیفهای مختلف کنشگران سیاسی-اجتماعی قرار دهیم، آنگاه روشن میشود که بار دیگر در یک لحظه ی پوست اندازی یا چیزی شبیه به آن در درون حاکمیت برای تمدید و بقای آن واقع شدیم. این لحظات در درون هر حکومتی به تناسب شکل میگیرد و بسته به سابقه ی سیاسی و موقعیت بین المللی راه حلهای بقا فرق می‌کند. ادامه مطلب را بخوانید »
نگاهی به حواشی افشاگریهای مازیار ابراهیمی پیرامون پرونده ترور دانشمندان هسته ای ادامه مطلب را بخوانید »
فرصت دادن به هرگونه خودکامگی که ایران را جز برای سود و انباشت نمی خواهد و امنیت ملی از نگاه او امنیت سرمایه، سود و انباشت به هر طریق ممکن است، در واقع فرصت دادن برای تسلط بی قید و شرط امپریالیسم در سایه سیاست های آشکار و نهان تجاوزگرانه ایست که شصت و شش سال پیش آن را با کودتای ننگین به پیش برد. اما امروز عرصه تجاور امپریالیستی به حقوق مردم جهان و از جمله ایران، از مبادی گوناگون دیگری می‌گذرد. سوسیالیست ها و تمام نیروهای آزادیخواه و عدالت جو وظیفه دارند این راه ها را شناسایی و به مردم نشان دهند. ما کوشیده ایم با تدوین راهکارسوسیالیستی، بستر سازی مناسبی در حوزه‌های گوناگون سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی همراه با تدقیق سیاست درست در مناسبات بین المللی برای ایجاد آلترناتیو برتر، برای برون رفت از شرایط بحران زده کنونی را عرضه کنیم. ادامه مطلب را بخوانید »
همراه با اعتراض این سه نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران به حکم دادگاه، ما امضاکنندگان نیز ضمن محکوم کردن برخوردهای امنیتی با نویسندگان خواهان لغو حکم‌های صادرشده برای بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان (مهابادی) هستیم. ادامه مطلب را بخوانید »
حضورِ غیرچالشی یکی از همکاران سعید امامی در انتشار متن برنامه هویت در بی. بی.سی فارسی به تنهائی ارزش نوشتن حتا یک سطر را هم نداشت و من اگر این متن می نویسم تنها از آن رو است که از منظر معیارهای حرفه‌ای و سنجه های انسانی حضور غیرچالشی همکاران جنایت‌کاران بدین شیوه، آگاهانه یا ناآگانه و خواسته یا ناخواسته،عادی سازی جنایت است و عادی سازی جنایت راه را بر تکرار جنایت هموار می‌کند ادامه مطلب را بخوانید »
نخبگان یک نسل را که از میان مردم برخاسته و آتش مردم دوستی و بهروزی زحمتکشان در سینه های آنان شعله ور بود، به زیر خروارها خاک سیاه فرستادند و آنان را هم که جان به در برده بودند آواره غربت کردند تا بعداً بتوانند در دولت هاشمی رفسنجانی، نور چشمی های خود را فله ای به انگلیس – مهد سرمایه داری نولیبرال – بفرستند تا در آنجا سیاست های نو لیبرالی «تعدیل ساختاری» و «شوک درمانی» را فرا گیرند ادامه مطلب را بخوانید »
به کار بردن واژه هایی چون «دموکراسی»، «قانون» و «عدالت» در شرایط سیاسی کنونی، خیلی راحت میتواند در خدمت منویاتی دیگر باشد و بر سوسیالیستهاست که در مواجهه با این عبارت پردازیهای زیبا از قصد و غرض های خوابیده پُشت آن اطمینان یابند. مسئله بر سر باور داشتن/نداشتن به «دموکراسی» نیست، بلکه روشن کردن این نکته است که سوسیالیستها پیگیرترین دموکراتها هستند و امروز با در نظر گرفتن تجربیات تاریخی بیش از صد ساله ی از «مشروطه خواهی» تا «جمهوری خواهی» باید به خوبی آموخته باشیم که «دموکراسی منهای سوسیالیسم» قطعا جاده صاف کن بیعدالتی، نابرابری و در طرفهالعینی راه بردن به دیکتاتوری و فاشیسم است. ادامه مطلب را بخوانید »
ما به خود اجازه داده‌ایم از سوی خود و جامعه پرشماری که به یاری‌های طولانی‌مدت شما امید بسته است، از هر دوی شما بخواهیم به نفع همگان و به امید آینده‌ای تابناک به اعتصاب غذای خود پایان دهید. ادامه مطلب را بخوانید »
کارگران، دانشجویان و روزنامه نگاران بازداشت شده و زندانی را آزاد کنید!
خواست مردم در شعار کارگران هفت تپه، فولاد، آذرآب و هپکو، کارگران معترض کارخانه های سرتاسر ایران و معلمان و بازنشستگان تجلی یافته است که ” نان،کار، آزادی” فریاد می زنند بازداشت شدگان را آزاد کنید. این خواست هزاران نفر از مردم ایران است که با امضای نامه‌های اعتراض آمیز آنرا فریاد می زنند. ادامه مطلب را بخوانید »
دموکراسی مشارکتی نیاز به حضور تشکل های مردمی در هیأت سازمانی، صنفی، سندیکایی، شورایی، حزبی و انجمن های مردم پایه دارد. این مشارکت های مداوم، ساخت قدرت مردمی را تضمین می کند. در این میان «شوراها» مهمترین جلوه ی مشارکت همه ی توده ها در عرصه ی عمومی هستند. نهادهای مردمی در چنین دموکراسی ای می توانند دو مشخصه را توأمان داشته باشند: هم هدف باشند و هم ابزار. آنها هدف‌اند برای دوره گذار و وسیله‌اند برای گذار و حرکت به سوی سوسیالیسم و بالاخره باز هدف اند برای مراحل اجتماعی عالی تر. ادامه مطلب را بخوانید »
این دولت و مجموعه قدرت حاکم مسوول به وجود آمدن وضع فعلی‌است. با اینکه ما نقش امپریالیسم و سلطه‌گری امریکا و متحدان اصلی و دست‌نشاندگان منطقه ای آن (مانند عربستان، امارات و اسراییل) را در به وجودآمدن این وضع نادیده نمی‌گیریم اما این دولت چنان با مردم سخت و سرکوبگرانه و ستمگرانه برخورد کرده است که نمی توان ایستادن پشت سر این دولت را حتی در مقاومت علیه حضور احتمالی امپریالیست‌ها و دست نشانده هایشان تجویز کرد. اختلاف دولت امریکا اساسا بر سر حفظ قدرت و بر بنیاد منافع طبقاتی داخلی بوده است و این اختلاف را با مردم ایران نیز برقرار است. راه حل صلح پایدار برای مردم، با حاکمیت مردم و با کوتاه شدن دست سوء استفاده گران و انحصار طلبان داخلی به دست می‌آید. ادامه مطلب را بخوانید »
