مقصران این وضعیت و برهم زنندگان واقعی نظم عمومی و امنیت ملی کارگران و مدافعان آن ها نیستند. مقصران واقعی آنچه در هفت تپه ها، پترو شیمی ها، فولاد سازی ها، ماشین سازی و هپکو و … معادن حادثه خیز رخ می دهد سیاست گزاران و برنامه نویسان و همه ی کسانی هستند که قوانین نادرست و ظالمانه را تدوین و تصویب و اجرا کرده اند. کارفرمایان و صاحبان سرمایه و قدرتی هستند که با توسل به این قوانین و این روابط انبوه کارگران را بیکار و یا با نپرداختن مزد و حقوق آن ها را به خیابانها کشانده اند. ادامه مطلب را بخوانيد »
آمریکا همانطور که بارها اعلام کرده به دنبال تغییر رفتار ایران است و هیچ علاقه ای به تغییر رژیم ندارد. حقیقتا هم نگاهی به حجم مبادلات تسلیحاتی ای که آمریکا با کشورهای عربی همسایه ی ایران (به ویژه عربستان) به میانجی «خطری به نام ایران» بهراه انداخته است، گویای نگریستن آمریکا به وجود جمهوری اسلامی در منطقه به عنوان یک «نعمت» است.
برای ترامپ خروج از برجام آغازی بود برای اگر نه احیای حضور آمریکا در خاورمیانه، اما دستکم کاستن از به اصطلاح «عُمق استراتژیک» ایران و روسیه. در این میان چین هم با مقوله ی «بسته شدن تعرفه های تجاری سنگین بر کالاهای صادراتی»اش در کنار ایران و روسیه قرار گرفت. ادامه مطلب را بخوانيد »
دولت روحانی که برای خصوصی سازی و برای ثروتمندان و پول سازان و مستغلات چی ها و کاسبکارانی که فعالیتشان علیه توسعه ی اجتماعی و ملی است وزیری برای آموزش و پرورش به نام محسن حاج میرزایی به مجلس معرفی کرد (که رأی اعتماد بالایی هم به دست آورد). او از طرفداران جدی پولی سازی در آموزش و پرورش است. این در حالی است که فرزندان تهی دستان در دور افتاده ترین نقاط کشور از کمبود مدرسه امن و برخوردار از حداقل امکانات آموزشی رنج می برند در کپر درس می خوانند، معلم کافی ندارند و عاقبت از تحصیل باز می مانند. ادامه مطلب را بخوانيد »
اخیرا حزب کارگزاران سازندگی -این نمونه نماترین حزب جناح اعتدالی بورژوازی حاکم در ایران- طی بیانیه ای کوشیده است تا نارضایتی خود را از احکام سنگین صادره برای پرونده ی هفت تپه ابراز کند. وقاحت به خرج رفته در این بیانیه البته عجیب نیست، وقتی دانسته شود که «محمد قوچانی» -ژورنالیست چپ ستیز این سال های مطبوعات اصلاح طلب- عضو شورای مرکزی این حزب است و چهره هایی چون «مرعشی»، «کرباسچی»؛ «فائزه هاشمی» و «سعید لیلاز» در مرکزیت آن عضویت دارند. ادامه مطلب را بخوانيد »
طی ماه‌های اخیر بیشترین محکومان در دادگاه های جمهوری اسلامی را زنان تشکیل می دهند و بیشترین تعداد از همین زنان کسانی هستند که به دفاع از کارگران در برابر تهاجمات سنگین سرمایه‌داری را آماج خود قرار داده‌اند و کسب حقوق فردی و اجتماعی خود را در راستای مبارزات اجتماعی که هم مبارزه‌ای با تبعیض جنسیتی و هم مبارزه ای طبقاتی است پی می‌گیرند و بهمین اعتبار هم بیشترین و سنگین ترین احکام از سوی نهادهای امنیتی و قضایی به قاضی دیکته شده است ادامه مطلب را بخوانيد »
در بخشی از بیانیه نوشته شده: «…حکم صادره چنان آشکار و ظالمانه مرزهای معمولِ بی‌عدالتیِ چنین دادگاه‌هایی را پشت سر نهاد که در ساعت‌های آغازین اعلام آن، موج عظیم اعتراض و انزجار گروه‌های مختلف مردم را برانگیخت …». ادامه مطلب را بخوانيد »
گویا در سیستم امنیتی و قضایی کشور باوری معطوف بر این است که با سرکوب و ارعاب، واقعیت ها تغییر می‌یابند و با ترساندن مردم و به ویژه کارگران و فرزندان آنها موضوع این همه فشارهای اقتصادی، اجتماعی و تبعات روانی آن به سود نظم موجود تغییر می کند و بحران و مشکلات ناشی از آن در همه زمینه ها برطرف می‌گردد. ادامه مطلب را بخوانيد »
