طبقه کارگر ایران و ما فعالان سندیکای نیشکر هفت تپه، یاد و نام و صفات نیک او که همواره رک گویی و راستی آفرینی بود، همواره به یاد خواهیم داشت.

 

 

---

 

 

جای دکتر فریبرز رئیس دانا، در این روزهای داغ مباحث دستمزد کارگران خالی است!

علی نجاتی / کارگر بازنشسته سندیکای نیشکر هفت تپه

 

از دست داده شدن دکتر فریبرز رئیس دانا را در این روز های غمبار بهار 99 به همه شما دوستداران او با تاثر یاد می کنم.
من علی نجاتی به تناسب تهران نشین ها بعنوان یک فعال کارگری و سندیکایی رابطه خود ویژه ای با دکتر فریبرز رئیس دانا چهره خوشنام و خوش آوازه طبقه ما و همه محرومان کشور نداشتم، چراکه از نعمت پایتخت نشینی محروم بودیم!
ولی همواره به احترام بدو می نگریستم… خاصه در این روزهای لاینحل ماندن تکلیف تعیین نرخ دستمزدهای ما کارگران برای سال پیش روی…
آنچه که به این لاینحل ماندن انجامید از قرار، پیدا شدن ویروس کرونایی بود که سر و کله دو دسته نمایندگان دولتی و بخش خصوصی از پیش خود را در قرنطینه می دیدند و به پای گفتگو نمی آمدند تا با نمایندگان خود برگزیده شورای عالی تعیین دستمزد مذاکرات سه جانبه گرایی را ادامه دهند. حاصل کلام اینکه تکلیف رقم آن به نیمه فروردین ماه 99 منتقل شد.

من بعنوان یک فعال سندیکایی مستقل، البته هیچ رابطه خود ویژه ای با این نشست های سه جانبه گرایی سالیانه نداشته و ندارم و آنرا بند و بست خودشانی بدون حضور ما نمایندگان واقعی کارگران می بینم و مورد نقدم می باشد.
بیان این موضوع، در روزهای که دکتر فریبرز رئیس دانا، نویسنده‌ای آزادی‌خواه، روشنفکری متعهد و برابری‌‌طلب، اقتصاددانی پرآوازه، صدای بی‌صدایان و زبان گویای کارگران و فرودستان و مدافع سرسخت آزادی اندیشه و بیان بی هیچ حصر و استثنا که امروز در میان ما نیست، تداعی گر یاد او است . چرا که فریبرز رئیس دانا هر سال در تمامی ماههای بهمن و اسفند که بحث دستمزدها در سالن ها و کریدورهای دربسته می گذشت و هر چندی به شکل قطره چکانی خبرهایش به بیرون می آمد، جلودار ما بود و از هر فرصتی بهره می گفت تا فرایند تعیین نرخ دستمزد را در تدقیق با منفعت ما کارگران به بحث عمومی بگذارد.

البته او در این راه تنها نبود ولی عدم حضورش در این هنگامه نابهنگام بیش از وقتی برابر من حس می گردد. دفاع او از موجودیت جنبش سندیکایی و استقلال تشکل ما،همواره نشانگر جایگاه این چهره ماندگار جنبش اجتماعی است.

من به سهم خویش به همه هم طبقه ای هایم، به همسر و فرزندش و همه فامیل محترم اش، به اعضای کانون نویسندگان ایران و تشکل مستقل روزنامه نگاران و همه جنبش آزادیخواهی ایران، فقدان حضور او را با تالمی عمیق یاد می کنم. باشد که دیگر اساتید دانشگاهی، درس آموزی از این انسان ارزشمند را وجه همت و راه خود قرار دهند.

طبقه کارگرایران و ما فعالان سندیکای نیشکرهفت تپه، یاد و نام و صفات نیک او که همواره رک گویی و راستی آفرینی بود، همواره به یاد خواهیم داشت.

یادش گرامی باد

علی نجاتی
۲/فروردین/ ۱۳۹۹

آدرس ایمیل سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه
syndica.hafttape@gmail.com

 

---