آیا کسانی که همه امکانات و نعمات جامعه را در اختیار گرفته اند و دسترنج کارگران را غارت می کنند، می توانند با دیدن اینگونه صحنه ها، اندک احساس شرمی داشته باشند؟ ما می گوئیم، محال است!

---

 

 

کودک گرسنه هفت تپه ای همراه با پدر کارگرش در اعتصاب

فرزند کارگرانیم، کنارشان می مانیم!

آیا حاکمان این سر زمین اندک وجدانی دارند؟ محال است!
آیا کسانی که همه امکانات و نعمات جامعه را در اختیار گرفته اند و دسترنج کارگران را غارت می کنند، می توانند با دیدن اینگونه صحنه ها، اندک احساس شرمی داشته باشند؟ ما می گوئیم، محال است! محال است!!
—————

متن ادبی زیر به نشانه حمایت از فرزند کارگری است که امروز همراه پدر در اعتصابات شرکت داشت. پسر با غیرتی که متاسفانه از اینک دغدغه نان را دارد

دلتنگم مثل تو ..
مثل هوای وطنم
مثل فاخته لب بام نشسته
برای همراهی با تو صبر ندارم

برای دیدنم شتاب کن
تا در هوای هم پرواز کنیم
با من حرف بزن
بگو از دلتنگیهایت
از نان شب که به یغما رفته
از شور و غرور و سادگیهایت

بگذار با تو بگویم از …
آزادی، میدانم تکراری است
اما هر جا ، هر زمان
تداعی رهایی در ذهنم زیباست
صادقانه می گویم
در دنیای تو نیستم ،
اما خواسته ات همه دنیای من است …

زهرا . ر‌

 

---