رینگ بوکس انتخابات حتی از «سریال‌های ماه رمضانی» صداوسیما هم تهوع‌آورتر است:  رئیس مافیای سیگار (محسن رضایی) و رئیس دُزدهای ارز (رئیس بانک مرکزی {عبدالناصر همتی}) دنبال محاکمه‌ی یکدیگرند.

 

---

 

 

دولت سلام، دولت زندگی، دولت مرگ، دولت کوفت، دولت زهرمار

#سرخط
رینگ بوکس انتخابات حتی از «سریال‌های ماه رمضانی» صداوسیما هم تهوع‌آورتر است:
رئیس مافیای سیگار (محسن رضایی) و رئیس دُزدهای ارز (رئیس بانک مرکزی {عبدالناصر همتی}) دنبال محاکمه‌ی یکدیگرند.

دزد سایپا و کیش و سازمان تربیت بدنی، جناب مهندس اقتصاد باسواد (محسن مهرعلیزاده)، اصرار دارد که با مدرک دکتری مشغول دزدی بوده و خواهد بود. نیامده برای دولت توهمی‌اش نام «دولت زندگی» را انتخاب کرده تا دقیقا منطبق بر اصول مهندسی زندگی‌های ما را چنان زیر و رو کند که خود خواسته راهی گورستان شویم.

قصاب کوی دانشگاه در ۱۸ تیر ۷۸ (علیرضا زاکانی) در حالی دنبال حل مشکلات محرومین است که به اسم محرومین در مؤسسات خیریه‌ی «خیریه و نیکو کاری شجره طوبی امین»، «بنیاد خیریه وارثین کوثر» و «شناخت و مهار سرطان»، پوششی برای سیاسی‌کاری‌هایش در «جمعیت ره‌پویان» واقع در ساختمانی لوکس در خیابان هشت بهشت فراهم کرد.

رئیس بزرگ قصاب‌ها (رئیسی) در صدد دادن ضمانت معافیت مالیاتی به سرمایه‌داران برای به اصطلاح مانع‌زدایی‌ها از تولید است، تا هرچه بیشتر استخوان کارگران لای چرخدنده‌های کارخانه‌ها خُرد شود.

رئیس شورای عالی ناامنی کشور (سعید جلیلی) به دنبال جهش کشور روی نمودارهای کاغذی از طریق به مسافرت فرستادن بیشتر مردم است تا فراغت مردم در سفر اجازه دزدی‌ها را تسهیل کند.

نایب رئیس همیشگی مجالس اخیر (امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی) و برخوردار از رانت‌های پسرعموی وزیرش در امر پزشکی (حسن قاضی‌زاده هاشمی)، دنبال آن است تا با تأسیس وزارت خانواده و زادوولد، جایگاه زنان به عنوان ماشین تولید مثل را تثبیت کند. نام دولت توهمی او «سلام» است تا ما مطمئن باشیم اگر روی کار آمد باید از زندگی «خداحافظی» کنیم.

 

---