در دومین سال خاموشی رفیق فریبرز رئيس‌دانا یادش را گرامی بداریم
بگذارید ازجنگ اوکراین شروع کنیم: بسیاری معتقدند که اگر رئیس‌دانا زنده بود حتما با حساسیت‌هایی که نسبت به خطر امپریالیسم (و در صدر آن آمریکا) داشت، بانی جنگ را ناتو می‌دانست و از اقدام روسیه ذیل عنوان «جنگ پیشگیرانه علیه فاشیسم و امپریالیسم» یاد می‌کرد. او زنده نیست و ما تنها می‌توانیم با کنار هم گذاشتن دیگر مواضع و منش سیاسی‌اش نسبت به فهم اظهارنظر فرضی‌اش اقدام کنیم.
ادامه مطلب را بخوانيد »
اگر جنگ روسیه با اوکراین موجب اتحاد درونی نهادهایی چون ناتو گشته است، در مقابل آن نه فقط باعث انشقاق در میان چپ بلکه همه نیروهای صلح‌طلب نیز شده است. در شرایط کنونی هدف همه نیروهای مترقی باید پایان دادن هر چه سریع‌تر به این جنگ خانمان‌سوز و تلاش برای گسترش جنبش صلح باشد. اگر قرار است باریکادی ساخته شود، آن نه در میدان جنگ و برای از کار انداختن توپ و تانک‌ها بلکه در خیابان‌ها و در اعتراض به فرستادن توپ و تانک به میدان جنگ است
ادامه مطلب را بخوانيد »
جنگ اوکراین نه اولین و نه آخرین اتفاق از این نوع جنگ های ارتجاعی در جهان امپریالیستی ست. اما این بمعنای آن نیست که تمام قد نایستیم و حمله روسیه به اوکراین را بی هر نوع اما و اگری محکوم کنیم. اما نه به جنگ، نه به زیر پا گذاشتن مرزهای پذیرفته شده بین المللی و نه به بمباران خانه ها و بیمارستان ها و مدارس بدان معنا نیست که به مهندسی این جنگ از سوی سردمداران سرمایه جهانی در آن سوی این تخاصم چشم ببندیم و به این بصیرت نرسیم که ترس اروپا و امریکا از پیروزی پوتین در اواکراین چیست. و آن ها چه نقش و سهمی در این جنگ و ویرانی و کشتار دارند و چه خواب هایی برای روسیه دیده اند
ادامه مطلب را بخوانيد »
مانند تمامی جنگ‌ها در طول تاریخ، این جنگ همه‌ی ما را به دو قطب موافق و مخالفت تقسیم میکند. تبلیغات کرملین تلاش میکند ما را متقاعد کند که ملت در پشت دولت متحد شده است – و این مرتدان اسف‌بار، لیبرال‌های غرب‌گرا و مزدوران دشمن‌اند که صلح می‌خواهند. این دروغ محض است.
ادامه مطلب را بخوانيد »
در همین چند روزی که از جنگ مهیب روسیه علیه اکرائین گذشته است چندین اتحادیه و تشکل کارگری با صدور بیانیه دست به موضع‌گیری زده‌اند. در این متن بیانیه ها و اطلاعیه هایی از سندیکاهای کارگری در اوکراین، روسیه، بلاروس و لهستان که بر همسبتگی بین المللی کارگران تاکید می کنند و همچنین بیانیه ی شبکه بین‌المللی سندیکایی همبستگی و مبارزه را می خوانید
ادامه مطلب را بخوانيد »
دفاع ایدئولوژیک از جنگ، خصلت توده سست برف را دارد که به شکل بهمن ناگزیر از فرو ریختن است. هر چند در مسیر خود خرابی و نابودی موجودات را رقم میزند، اما پایان عظمتی است که بر پایه ی سستی بنا شده است. این سستی و بی پایگی هر چند بخواهد بر سر منتقدش آوار شود؛ پیش‌تر سستی و فرو ریختن خود را اثبات می کند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
در سال 1999، در قلب اروپا، ناتو، ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و متحدان آنها یوگسلاوی را بمباران کردند. امروز در سال 2022 روسیه در یک جنگ ناعادلانه و مخرب به اوکراین حمله کرد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
شهروندان ایالات متحده برای حمایت از مردم اوکراین و آن دسته از روس هایی که ما به درستی آنها را تحسین می کنیم، چه کاری می توانند انجام دهند؟ برای آنهایی که در خیابان ها هستند و به دلیل درخواست رسا از دولتشان برای توقف جنگ، خطر دستگیری و ضرب و شتم تهدیدشان می کند؟ زمانی که «در کنار ناتو می ایستیم» در کنار آنها نمی ایستیم. همان طور که مردم اوکراین از تجاوز روسیه رنج می برند، روزانه میلیون ها نفر در سراسر جهان از تجاوزات ایالات متحده رنج می برند
ادامه مطلب را بخوانيد »
خواست پیوستن اوکراین به ناتو بهانه‌ی روسیه بر حمله و اشغال کشور (و یا بخش‌هائی از آن) در جهت ایجاد یک منطقه‌ی «بی‌طرف» در اطراف خود است. اوکراین امروز برای روسیه از یک نظر شبیه کوبای دیروز برای آمریکاست. در این راستا استدلال روسیه شبیه استدلال آمریکا در بحران کوبا (خلیج خوک‌ها) در دوران کندی-خروشچف است که آمریکا استقرار موشک‌های روسی را در همسایگی خود نمی‌پذیرفت. آمریکا اما بی وقفه سناریوی پیوستن اوکراین به ناتو را دنبال کرده است. چرا؟
ادامه مطلب را بخوانيد »
با شگفتی بسیار شاهدیم که جنگ در اوکراین با حمله ی گازانبری بخش های غربی و اروپایی و شرقی جهان سرمایه و پیشقراولی روسیه پوتین در شرایطی پیش میرود که حزب کمونیست روسیه فدراتیو به رهبری گنادی ریوگانف یکی از آتش بیاران آن شده است و در کنار پوتین با فراهم سازی مقدمات سیاسی و دیپلماتیک آن به سود تهاجم قد برافراشته است و خودشیفتگانی نیز در ایران اعم از وابستگان به قدرت دولتی و به اصطلاح محور مقاومتی ها و بخش هایی از چپ اردوگاهی در کنار و به پشتیبانی از حزب برادر! علیه شعار “نه به جنگ” و “دفاع از صلح” را شعاری برخاسته از شیفتگی به غرب و پشیمانی از چپ بودن نمایش دهند!
ادامه مطلب را بخوانيد »
سردبیر کانتر پانچ روز گذشته در مقاله‌ای نوشت «رویارویی نئونازی‌ها در اوکراین، رومانف‌های نو در مسکو، توسعه‌‌طلبان ناتو در کشورهای غربی، شرکت‌های نفت شل و انحصارات گاز طبیعی؛ اگر این وضعیت به جنگ جدیدی منتهی شود، جنگ جهانی اول در قیاس با آن جنگی شرافتمندانه است.»
وضعیت کنونی جهان دال بر یکی از بحرانی‌ترین وضعیت‌های جهان سرمایه‌داری از هنگام تکوین این نظام تا امروز است و حمله‌ی نظامی پوتین به اوکراین یکی از نقطه‌عطف‌های مهم تاریخی است.
(Photo by Sergei MalgavkoTASS via Getty Images)
ادامه مطلب را بخوانيد »
سال هاست این امیدواری که مدعیان چپ بر خطاهای فاحشِ سیاسیِ گذشته خود بازنگری کنند، دیگر میرود تا به آرزو بدل شود. جهان امروز درگیر پیچیده ترین مناسبات امپریالیستی است و شعار “کارگران جهان متحد شوید” جز با تسلیح به آگاهی و دانش طبقاتی که مبتنی بر نفی هر گونه استثمار و ستم طبقاتی باشد و جز با خاموشاندن انواع جنگهای مرئی و نامرئی علیه کارگران و زحمتکشان همراه با کسب آزادی و دموکراسی برای طبقه‌ی کارگر در جهان میسر نمی‌گردد. آنان‌که با دفاع ایدئولوژیک جنگ و استثمار را بر جهان روا می‌دارند؛ بطور حتم دوست کارگران و زحمتکشان نخواهند بود.
ادامه مطلب را بخوانيد »
این داستان کوتاه به وضعیت و زندگی زنان افغانستان می‌ماند. زنان افغانستان هم به مثابه‌ی کبوتران در قفس هستند که توسط ویروسی به نام بنیادگرایی و فرهنگی در طول تاریخ زندانی شده و در قفس افتاده‌اند. تا اندیشه و تفکر مضر مردان شکارچی تغییر نکند وضعیت هم تغییر نمی‌کند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
بلی، من بعد از نشست اسلو به کابل بازمی‌گردم. من خطر برگشت به افغانستان را بهتر از هر کسی در این‌جا می‌شناسم. اما من و میلیون‌ها زن جوان و پیر افغانستان مصمم هستیم از مقاومت و مبارزه ما برای «نان، کار و آزادی» دست نکشیم. من سخنانم را با پرسشی از نماینده وزارت خارجه امریکا، آقای تام ویست به پایان می‌رسانم. آقا، بیست سال پیش، ما از ناگزیری که خود در آن مقصر نبودیم، به دنیا اعتماد کردیم. خود را به جای یک پدر از افغانستان قرار بدهید. با وضعیتی که پدیده آورده‌اید، می‌توانید به دخترتان توصیه کنید، به دنیا اعتماد کند؟
ادامه مطلب را بخوانيد »
من هدا خموش استم. زنی از میان میلیون‌ها زن افغانستانی که هیچ گروه و جناح سیاسی دیگری را نمایندگی نمی‌کنم، با تجربه‌ی دست اول از زندگی پنج ماه و هشت روز زیر سلطه‌ی مستقیم طالبان، بنا به دعوت دولت ناروی با دل ناخواسته آمده‌ام تا پیام زنان معترض در خیابان‌های افغانستان بر ضد سرکوب و ترور که جهان مقصر درجه یک آن است را برسانم؛ زنی که از زیرسایه شلاق و گلوله تا این‌جا زنده رسیده‌ام.
ادامه مطلب را بخوانيد »
تا زمانی که رئیس جمهور تمایلی به کنار گذاشتن الگوی اساسی نظربایف – یعنی کشور پساشوروی استبدادی که رأس اقتصادش تحت سلطه‌ی سرمایه‌ی خارجی است – نداشته باشد، چرخه‌های جدید مقاومت پدیدار خواهد شد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
تا زمانی که اتحاد جماهیر شوروی برقرار بود در سالگرد مرگ لنین در ۲۱ ژانویه، سخنرانی‌ها و یادبودهایی در هر گوشه ی این کشور پهناور برگزار می شد. اما کاری را که ساکنان یک روستای ازبکی به همین مناسبت انجام دادند، برتولت برشت را چنان برانگیخت که آن را در یک قطعه شعر جاودانه کرد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
از طالبان متنفرم
آنها به جنگ «بلی» می‌گویند و مخالف هرگونه صلح در افغانستان است؛ گروهی که منافع‌اش در جنگ باشد، هرگز بخاطر صلح کاری نمی‌کند. آنها نوکر سرسخت «امپریالیزم» هستند. آنها می‌گویند جنگ را بخاطر «خدا، دین، پیامبر و شریعت اسلامی» به راه انداختند، ولی در جنگ دینی طالبان، مردم فقیر و زحمتکش باید جانشان را از دست بدهند. آنها به جنگ «بلی» می‌گویند چون در جنگ دینی آنها زنان، کودکان و اقلیت‌های مذهبی و قومی را قتل عام می‌کنند. آنها خواهان «امارت اسلامی» هستند؛ کُشتار در قالب ساختار.
ادامه مطلب را بخوانيد »
«بدون کشاورز، بدون غذا»، «هند کشاورزان خود را می‌کشد»، «قاتل دموکراسی در هند»، «صورت حساب‌های مزرعه را به خاطر بیاورید»، «سلام مادر زمین»، «دشمن کشاورز نارندرا مودی»، «زنده باد انقلاب»،«مهم نیست که شما چه کاری انجام دهید، ما به جلو حرکت خواهیم کرد» و….
ادامه مطلب را بخوانيد »
علت ریشه‌ای بسیج‌های توده‌ای مردم که در قزاقستان رخ داد در مشکلات عظیم اجتماعی و اقتصادی نهفته است که احیا سرمایه‌داری در کشور سبب آن برای مردم بوده است. میلیون‌ها نفر با دستمزدهای بسیار اندک و مستمری زندگی می‌کنند، میلیون‌ها نفر بیکارند، دیگران برای دریافت دستمزد ناگزیر به سفر به بخش داخلی کشور یا به روسیه می‌شوند. میلیون‌ها جوان، در کشوری که میانگین دستمزد در آن پایین است، نسبت به آینده‌ی خود که تیره به نظر می‌رسد ناامیدند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
در وین چه خبره؟ توافق میشه؟ چرا داره طول میکشه؟ مشکل کجاست؟ کی مذاکرات به نتیجه میرسه؟
ادامه مطلب را بخوانيد »
معضل دیگری که در بررسی ریشه‌های قیام در قزاقستان باید درنظر گرفت، حاکمیت مطلقه‌ی آن است. سال‌ها دولت هزینه‌ی هنگفتی را صرف دستگاه‌های امنیتی خود کرده است. هر مخالفت و انتقادی از سوی حکومت سرکوب می‌شود و با ارعاب، زندان و … روبه‌روست. هیچ اپوزیسیونی در این کشور وجود ندارد. دستگاه حکومتی به طور کامل همه را سرکوب کرده است.
ادامه مطلب را بخوانيد »
جنبش سوسیالیستی قزاقستان با انتشار بیانیه ای درباره اعتراضات گسترده در این کشور خواستار همبستگی بین المللی با تظاهرکنندگان، خروج نظامیان از شهرها، استعفای همه مقامات حکومتی این کشور، آزادی همه زندانیان سیاسی و بازداشت شدگان، قانونی شدن حزب کمونیست و اتحادیه های کارگری، و همچنین ملی شدن کل صنایع استخراجی و بزرگ شده است.
ادامه مطلب را بخوانيد »
در این یادداشت می‌خواهم توجه شما را به توزیع درآمد در روسیه جلب کنم. در پیوند با روسیه آماری که توانستم دانلود کنم از سال 1961 شروع شده و به سال 2021 ختم می‌شود. آمارهایی که می‌توان دانلود کرد، سهم یک‌درصدی‌ها، 10درصدی‌ها و 50 درصد پایینی جامعه را به دست می‌دهد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
اشرف غنی رئیس‌جمهور سرسپرده‌ی افغانستان، قبل از این‌که ۱۶۹ میلیون دلار را بدزد و با رسوایی از کشور فروشکسته‌اش فرار کند، در دانشگاه‌های نخبه‌ی آمریکا شکل گرفت، به او تابعیت آمریکایی داده شد، در بانک جهانی در زمینه‌ی اقتصاد نولیبرالی تربیت یافت، در رسانه‌ها به‌عنوان تکنوکرات «فسادناپذیر» تجلیل شد، و اندیشکده‌های پرقدرت واشنگتن مانند شورای آتلانتیک او را مدیریت کردند، و به خاطر کتابش «بازسازی کشورهای فروشکسته» به او جوایزی داده شد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
ترانه «خلق متحد» توسط سرخیو اورتگا، آهنگساز شیلیایی ساخته شد و نخستین بار توسط ویکتور خارا در یک کنسرت اجرا شد. پس از کودتای پینوشه و سقوط دولت آلنده، خواندن این سرود در شیلی ممنوع شد.
اورهان پاموک اکنون نیز به دلیل «توهین» به مصطفی کمال آتاتورک، بنیان‌گذار ترکیه مدرن و تمسخر پرچم ترکیه در رمان جدیدش «شب‌های طاعون» مورد بازخواست قرار گرفته است.
ادامه مطلب را بخوانيد »
به دنبال بازداشت شماری از وزرای دولت سودان، برخی نیروهای نظامی ناشناس، خانه عبدالله حمدوک، نخست‌وزیر این کشور را محاصره کرده و او را تحت بازداشت خانگی قرار دادند.
خرطوم «آرشیوی – رویترز»
ادامه مطلب را بخوانيد »
تنها چند روز پس از آغاز تحصن برای بازگشت به حکومت نظامی، صدها هزار تظاهرکننده‌ی سودانی به خیابان‌های خارطوم، پایتخت این کشور و دیگر شهرهای بزرگ آن آمده‌اند و خواستار حکومت کامل غیرنظامیان شدند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
مرگ شاید برای پناهجویان این کامیون و یا مینی بوس بهتر از بازگشت به کابوس وحشتناکی بوده است که آنها را ناچار به ترک زندگی و وطن خود کرده است! و سالهاست که این آوارگان ابزار فشار دولت ها و حکومت هایی شده اند که حتی دیگر به قوانین بین المللی و شناخته شده حقوق آنها نیز بی تفاوت هستند و آنها را لغو می کنند. سالهاست که دنیای سرمایه داری با خشونت هر چه تمامتر از سویی به تخریب خانه و کاشانه آنها از طریق جنگ و بحران سازی و غارت هست و نیست آنها می پردازد و از سوی دیگر با آوارگان جنگی و شرایط مرگبار اقتصادی ایجاد شده که دلیل مهاجرت و فرار آنهاست اینگونه مواجهه میکند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
